Co to jest dysplazja skroniowo-żuchwowa u psów?
ten dysplazja skroniowo-żuchwowa pies jest wrodzoną wadą (obecną przy urodzeniu) w rozwoju stawu szczękowego u psów. Ze względu na nieprawidłową budowę tego stawu schorzenie to znane jest również pod nazwą zwichnięcia skroniowo-żuchwowego.
Dysplazja skroniowo-żuchwowa: predysponowane rasy psów
Chociaż dokładne przyczyny tej wady rozwojowej nie są znane, wiadomo jednak, że niektóre rasy psów są do tego predysponowane. Tak jest w przypadku Basset Hound, Boxer, Cavalier King Charles, Pekińczyk, Golden Retriever, Bernardyn, Seter Irlandzki czy nawet Jamnik.
Objawy dysplazji skroniowo-żuchwowej
Objawy dysplazji skroniowo-żuchwowej obejmują:
- z ból podczas otwierania ust które generalnie prowadzą do anoreksji (odmowa jedzenia przez psa),
- z powtarzające się ziewanie,
- a bruksizmczyli zgrzytanie zębami,
- a blokowanie ust w pozycji otwartej, najczęściej w wyniku ziewania.
Zwykle pojawiają się objawy kliniczne od 6 miesiąca życia.
Z biegiem czasu dochodzi do stopienia mięśni żucia zwierzęcia.
U niektórych psów anomalia anatomiczna może występować bez objawów.
Metody diagnostyki i leczenia dysplazji skroniowo-żuchwowej
Rozpoznanie dysplazji skroniowo-żuchwowej opiera się na badaniu palpacyjnym kości szczęki psa i wykonywanie badań obrazowych jak prześwietlenie czaszki lub, jeszcze lepiej, tomografia komputerowa.
Gdy pysk psa jest zablokowany w pozycji otwartej (co najczęściej powoduje konsultację z weterynarzem), ten może przystąpić do redukcja ręczna. Polega to na znieczuleniu ogólnym zwierzęcia: ręcznie przywróć przegub do normalnej pozycji. W kolejnych dniach lekarz weterynarii zaleca noszenie kagańca aby zapobiec zbyt szerokiemu otwarciu pyska przez zwierzę i nawrotom.
Gdy pysk zwierzęcia jest często zablokowany i w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu, weterynarz może odwołać się do interwencja chirurgiczna która polega na resekcji (wycięciu) części łuku jarzmowego lub części wyrostka dziobowego żuchwy. Są to kości, które tworzą staw żuchwy psa.
