Ukąszenie węża: czy to poważne?
Ukąszenie węża może być poważne dla twojego psa, jeśli dany wąż był trujący wąż. We Francji kontynentalnej trujące są tylko żmije.
Istnieją głównie dwa gatunki:
- żmija bolenia (Żmija żmija) występują głównie na południu Francji i na wysokości do 3000m,
Żmija boląca (1)
- żmija peliady (Vipera berus) znajduje się na północ od Loary, w Masywie Centralnym, Jurze, Doubs iw Alpach. Szczególnie lubi potoki i tereny podmokłe.
Żmija peliady (2)
Rzadziej możemy też spotkać:
- Żmija Orsiniego (Vipera ursinii) na obszarach górskich Mont Ventoux, w Lubéron i Alpach Nadmorskich, ale gatunek ten jest zagrożony.
Żmija Orsini (3)
- Żmija Seoane (Vipera seoanei) w Pirenejach i Kraju Basków.
Żmija seoańska (4)
Żmije można rozpoznać po:
- ich stosunkowo niewielki rozmiar w porównaniu do węży. Dorosła żmija na ogół nie przekracza 80 cm.
- ich głowa w kształcie trójkąta z zadartym nosem,
- ich oczy z źrenica z pionową szczeliną przypomina kota,
- obecność wielu małych łusek na głowie tworzących kilka rzędów między okiem a pyskiem (gdzie węże mają tylko jeden rząd).
Oko Żmii Asp (5)
Ryzyko ugryzienia psa przez żmiję to:envenomation to znaczy przenikanie jego jadu do ciała psa. Jad żmij zawiera około 100 różnych substancji aktywnych, w tym:
- toksyny odpowiedzialne za martwicę tkanek i zaburzenia nerwowe,
- enzymy odpowiedzialne za stany zapalne, zaburzenia krzepnięcia i ułatwiające rozprzestrzenianie się jadu na cały organizm.
U psów jad może być przyczyną pojawienia się ogólnych objawów i prowadzić do problemów z oddychaniem lub niewydolności wielonarządowej potencjalnie śmiertelny.
Na szczęście ukąszenie jadowitego węża jest nie zawsze następuje envenomation bo gruczoły jadowe węża mogą być puste. Możliwe też, że wąż ugryzie bez wstrzykiwania jadu. Te tak zwane „białe” lub „suche” ukąszenia występują, gdy wąż gryzie tylko po to, by się bronić, gdy „jego ofiara” jest zbyt duża, aby ją pożarł. Jest to dla niego sposób na ocalenie swojego jadu dla dobra ofiary, którą będzie mógł zjeść.
Bardzo wyjątkowo, zatrucie psa może wystąpić również po ukąszeniu przez węża Montpellier (Malpolon monspessulana).
Niejadowite ukąszenie węża: jakie jest ryzyko?
W przypadku ukąszenia węża zawsze trudno jest określić, czy dany gatunek był trujący, czy nie, oraz środki ostrożności medyczne należy podejmować bez przesłuchania. Jest to tym bardziej prawdziwe, że ukąszenia niejadowitych węży, jeśli nie następują po nich zatrucie, mogą jednak komplikować się przez infekcję rana ugryzienia. Dlatego też należy je traktować bardzo poważnie.
Jak rozpoznać ukąszenie żmii u psa?
Pierwszą oznaką ukąszenia węża jest ucieczka zwierzęcia, której towarzyszą krzyki bólu podczas spaceru lub podczas polowania. Ale ponieważ ukąszenie węża zwykle dzieje się bardzo szybko i być może nie byłeś świadkiem wypadku lub wąż mógł już uciekł po przybyciu na miejsce zdarzenia.
Aby dowiedzieć się, czy Twój pies został ugryziony przez węża, należy pamiętać o kilku oznakach, takich jak:
- ten lokalizacja ugryzienia. Jeśli jednak wąż może ugryźć wszystkie części ciała zwierzęcia, ukąszenia najczęściej występują na nosie, twarzy, ustach, a nawet przednich łapach.
- A silny ból w miejscu zgryzu, gdzie ślad haczyków jest zwykle widoczny jako ajedna lub dwie małe czerwone kropki oddalone od siebie o 0,5 do 1 cm. U psów długowłosych plamki te są widoczne dopiero po skoszeniu dotkniętego obszaru przez weterynarza.
- ten szybki obrzęk (20 do 30 minut po ugryzieniu) ugryzionej części.
Żmije mogą gryźć przez cały rok, chociaż ukąszenia zwykle występują od marca do października.
Pies ugryziony przez żmiję: objawy
Skład jadu różni się w przypadku dwóch węży tego samego gatunku lub tego samego regionu, tak że objawy mogą się różnić w zależności od natury tego jadu.
Jednak w przypadku ukąszenia żmii zwykle występuje silny ból w miejscu ugryzienia po którym następuje pojawienie się lokalne objawy w ciągu 20 do 30 minut jak rozwój obrzęk (obrzęk), z zaczerwienienie i krwiak.
Z ogólne znaki mogą wtedy pojawić się w ciągu 30 minut do 3 godzin od ugryzienia:
- depresja i gorączka,
- wymioty i biegunka,
- Niewydolność oddechowa,
- zaburzenia rytmu serca i niedociśnienie,
- objawy nerwowo-mięśniowe: przykurcze, drgawki, ataksja, paraliż…
Mogą pojawić się komplikacje do 8 dni po zatruciu i może składać się z:
- zaburzenia krzepnięcia powodujące krwawienie z nosa, wybroczyny, obecność krwi w moczu lub krwi w stolcu, rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe,
- masywna hemoliza (zniszczenie czerwonych krwinek),
- ostra niewydolność nerek,
- niewydolność wielonarządowa.
Mój pies został ugryziony przez żmiję: jak zareagować?
Jeśli twój pies został ugryziony przez węża, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii lub dyżurną kliniką weterynaryjną, aby jak najszybciej dostarczyć zwierzę tam. Im szybciej działasz, tym mniej czasu jad będzie musiał dyfundować do ciała psa.
W międzyczasie zachowaj spokój i unikaj wysiłku fizycznego u swojego psa co zwiększyłoby przepływ krwi i szybciej rozprzestrzeniło jad po całym ciele. Noś swojego zwierzaka przenieść go z jednego punktu do drugiego i uspokój go.
Jeśli możesz, schłodzić punkt ugryzienia przy użyciu zimnej wody, kompresu z bardzo zimnej wody lub okładu z lodem (brak lodu na skórze). Działanie to spowoduje ograniczenie stanu zapalnego i związanego z nim bólu, a także spowolnienie dyfuzji jadu w organizmie w oczekiwaniu na leczenie przez weterynarza.
Nie szczególnie rób
Naciąć ranę, zaaspirować jad ustami lub aspiryną, założyć opaskę uciskową. Te działania w przypadku ukąszenia węża są w najlepszym razie bezużyteczne, a w najgorszym niebezpieczne dla twojego zwierzęcia!
Jeśli to możliwe, spróbuj również zidentyfikować gatunek węża, który ugryzł twoje zwierzę, aby pomóc weterynarzowi zdiagnozować go bez narażania się na zbyt blisko. Najlepiej jest zrób zdjęcie węża pytanie, czy Twój smartfon jest pod ręką.
Po przybyciu do kliniki lub gabinetu lekarz weterynarii skosi punkt zgryzu i zdezynfekuje go. Następnie rozpoczyna leczenie objawowe i, jeśli to konieczne, przeprowadza badania w celu oceny w szczególności zdolności krzepnięcia zwierzęcia, anemii spowodowanej zatruciem i czynności nerek.
Czasami hospitalizacja może być konieczna w zależności od stanu zwierzęcia lub jego czynników ryzyka (młody pies, mały pies, zwierzęta chore i starsze).
Kredyty fotograficzne :
(1) Przez Orchi [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) lub CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/) ], z Wikimedia Commons
(2) Autor: Piet Spaans [CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)], z Wikimedia Commons
(3) Autor: Benny Trapp [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) lub CC BY 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)], z Wikimedia Commons
(4) Autor: Keta [CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)], z Wikimedia Commons
(5) Bernard DUPONT z FRANCJI (Eye of Aspic Viper (Vipera aspis zinnikeri)) [CC BY-SA 2.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], przez Wikimedia Commons
