Pies gryzący ogon: zachowanie zwane „pogonią za ogonem”
Przed chwyceniem ogona i ugryzieniem go, niektóre psy gonią go za ogon, kręcąc się dookoła. Takie zachowanie nazywa się „gonią ogonem”.
U dorosłych psów, nawet jeśli czasami się uśmiechają, takie zachowanie może być wskazujący na problem behawioralny lub medyczny.
Pies może gonić za ogonem z różnych powodów
Początki zachowań goniących ogon są różne. To zachowanie może być:
Gra dla szczeniaka
Obracanie się w celu złapania ogona to dziczyzna szczególnie ceniona przez szczenięta od 2 do 3 miesięcy. Czasami młodemu zwierzęciu udaje się go nawet złapać i tarza się po ziemi z ogonem między zębami. To zachowanie jest całkowicie normalne u bardzo młodych zwierząt.
Z drugiej strony nie jest normalne, aby takie zachowanie utrzymywało się u dorosłego psa, u którego może być oznaką problemu behawioralnego lub medycznego…
Rytuał komunikacji między psem a jego panem
Dorosły pies może odwrócić się za ogonem w poszukiwaniu przyciągnąć uwagę swojego pana. Rzeczywiście, kiedy pies zaczyna kompulsywnie odwracać się, aby złapać ogon, jego pan często wzywa psa i dotyka go, aby powstrzymać jego zachowanie. Sprawiając, że jego pan zareaguje, pies osiągnął swój cel: wołanie do pana, nawiązanie z nim kontaktu. Następnie mistrz mimowolnie wzmocnił zachowanie psa, którego jednak stara się unikać.
Aby położyć kres temu zachowaniu, wystarczy zignorować psa, gdy „goni” za ogonem, a nawet oddalić się od niego.
Nerwica natręctw
Stres, zbyt duże podniecenie, niewłaściwie opanowana frustracja, nuda, a nawet niepokój to powody, dla których Twój pies może zacząć chcieć chwytać za ogon i gryźć go. Takie zachowanie jest czasem nawet kwestią zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) u psów, oznaka znacznego cierpienia psychicznego zwierzęcia. Tak więc zawroty głowy wynikające z OCD to zachowania, które pies może powtarzać przez długie minuty lub nawet kilka godzin dziennie i wydaje się, że nic nie jest w stanie się zatrzymać.
Jeśli Twój pies cierpi na OCD, które powoduje, że gryzie ogon, jest to konieczne zidentyfikuj przyczynę z pomocą behawioralnego trenera psów lub z pomocą weterynarza w celu ustalenia terapii dostosowanej do pochodzenia jego zaburzenia.
Wada genetyczna
W niektórych przypadkach to zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, które powoduje, że psy gryzą ogon, wydaje się mieć: pochodzenie genetyczne. Dzięki temu wiemy, że Bulterier i Owczarek niemiecki długowłosy to rasy psów częściej dotknięte tym zaburzeniem. Podejrzewa się, że u tych psów występuje neurologiczna dysfunkcja mózgu, obejmująca w szczególności wydzielanie dopaminy, neuroprzekaźnika związanego z mózgowym układem przyjemności i nagrody.
Ta „pogoń za ogonem” może być również częścią zaburzenia związane z napadami częściowymi w padaczce samoistnej u psów, co do których istnieje podejrzenie, że istnieją powszechni nosiciele genetyczni z niektórymi OCD.
To zaburzenie behawioralne zwykle pojawia się w okresie dojrzewania psa, a następnie pogarsza się wraz z wiekiem psa. Pies może posunąć się tak daleko, że przygryzie ogon, aż do zranienia.
Jedyną rzeczą do zrobienia jest wizyta u weterynarza, jeśli podejrzewasz to zaburzenie u swojego psa. Zabiegi przeciwlękowe mogą pomóc złagodzić problemy psa.
W wyniku zlokalizowanego dyskomfortu lub bólu
Pies, który próbuje ugryźć ogon, może w końcu zachować takie zachowanie, jeśli cierpi na a bolesna lub krępująca zmiana, swędzenie lub miejscowe podrażnienie ogona lub w okolicy zadu. W każdym przypadku zaleca się skonsultowanie się z lekarzem weterynarii, aby znaleźć przyczynę tego bólu i/lub dyskomfortu oraz go zaradzić.
